HR | EN | DE | IT | PL
Menu
Home » Doświadczyć Vodic » Znaleziska archeologiczne

Velika Mrdakovica - Arauzona

Na tym bogatym archeologicznym znalezisku z czasów jeszcze przed Imperium Rzymskim odkryto około sto grobów, z których niektóre pochodzą z IV wieku przed Chrystusem. Dzięku znalezionym artefaktom i zapisom antycznych pisarzy, specjaliści powiązują tę osadę z Arauzonom, liburnijską-rzymską osadą wspominaną przez Pliniusza.

Ograđenica

U podnórzy wzgórza, na którym ulokowała się Arauzona, wciąż jeszcze znajduje się naturalny zbiornik, zasklepiony za czasów rzymskich, którą tutejsi nazywają dziś Ograđenica i służył on do dostarczania wody pitnej mieszkańcom, podczas gdy bydło napajane było w kałuży na polu, na Północ od osady. W tym miejscu odbywają się Letnie i Zimowe bakanalije, muzyczno-aktorski spektakl wart zobaczenia.

Rakitnica

Osada Rakitnica pojawia się w dokumentach już w 1311 roku, a dzisiaj widoczne są jeszcze pozostałości niegdysiejszych domów i murów obronnych budowanych techniką suhozidu.

Lokalny kościół św. Jana Chrzciciela, który znajduje się w pobliżu wioski, zbudowany został w 1445 roku, kiedy to została też założona parafia.

 

Šibeniccy szlachcice, właściciele Rakitnicy, razem z mieszkańcami wioski rozpoczęli w 1509 roku budowę twierdzy Gradina na stromym grzebieniu nad wioską, a wszystko po to, by móc się obronić przed Turkami. Przez cały XVII wiek prowadzone były zażarte walki między wojskiem tureckim i wenecjańskim o Rakitnicę, ale pokój nastąpił dopiero po 1699 roku, kiedy to Turkowie opuścili ten region.

Piec ceglany

Na początku 2008 roku, dzięki zgłoszeniu pana Vladimira Roce pracownikom Muzeum miasta Šibenika o „jakichś dziwnych cegłach“, które się pojawiły przy wykopywaniu dziur pod młode drzewka oliwne, doszło do niesamowitego odkrycia. U podnóży starej osady Rakitnica, koło trzech studni (Tri bunara) odkryte zostały pozostałości rzymskiego pieca ceglanego, który służył do produkcji części konstrukcji dachu - tegulae i zaokrąglone dachówki.

Srima - Prižba

Badania archeologiczne na tym miejscu były prowadzone w latach 1969 do 1974 przez zespół Zlatka Gunjača, po czym nastąpiła konserwacja. Odkryte zostały dwie jednonawowe bazyliki wybudowane w różnych okresach. Dlatego nazywamy je basilicae geminatae lub ‘kościoły bliźniacze – podwójne kościoły. Powód budowy i cel takich budowli nie zostały do końca wyjaśnione. Jedna z tez mówi, że basilicae geminatae to połączenie kościołów kongregacyjnych przeznaczonych do liturgii i pamiątkowych przeznaczonych do kultu relikwiom. Mamy sporo takich przykładów na terenie rzymskiej Dalmacji i całego basenu Morza Śródziemnego. Wznoszone były w diecezjalnych centrach i częściej na terenach wiejskich, tak jak w przypadku Srimy.